Nynorskordboka
stat
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein stat | staten | statar | statane |
Походження
gjennom lågtysk; frå latin status ‘tilstand’Значення та вживання
- geografisk område som dannar ei sjølvstendig politisk eining;
Приклад
- statane i Europa;
- ein fri og sjølvstendig stat
Приклад
- staten Sonora i Mexico
- samnemning for dei politiske, administrative og juridiske organa som styrer ein stat (1)
Приклад
- vere tilsett i staten;
- betale skatt til stat og kommune;
- staten bør hjelpe næringane i utkantstrøka
Фіксовані вирази
- stat i statenorgan eller institusjon som har (for) stor makt og sjølvstende i eit land
- i somme land er hæren ein stat i staten