Nynorskordboka
sta
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| sta | sta | sta | sta |
| stae | stae | ||
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| staare | staast | staaste |
Походження
norrønt staðr; samanheng med stå (3Значення та вживання
- om dyr: som ikkje vil rikke seg av flekken
Приклад
- ein sta hest
- om folk: sjølvrådig, stri (2, vrang
Приклад
- vere sta og halde på sitt;
- sta som eit esel;
- vere sta på noko