Nynorskordboka
snu 2
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å snu | snur | snudde | har snudd | snu! |
| har snutt |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| snudd + іменник | snudd + іменник | den/det snudde + іменник | snudde + іменник | snuande |
| snutt + іменник | ||||
Походження
norrønt snúaЗначення та вживання
- transitivt: flytte, vende (3, 1)
Приклад
- snu båten opp mot vinden;
- snu ryggen til – òg: avvise;
- snu høyet
- dra rundt
- snu slipesteinen
- rengje (2
- snu trøya;
- vere god å snu orda sine – ordleggje seg godt
- refleksivt:
- snu seg i senga;
- snu opp ned på noko;
- snu på hovudet
- intransitivt: fare attende (same vegen som ein kom);
Приклад
- snu heim att;
- dei måtte snu for vêret;
- snu og vende på alle ting – saumfare, vere kritisk
- peike i ei viss lei
- den sida som snur ut
- dreie
- vinden snudde
Фіксовані вирази
- snu omòg: endre framgangsmåte