Nynorskordboka
sløkkje, sløkke 2
sløkkja, sløkka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å sløkkaå sløkke | sløkker | sløkte | har sløkt | sløkk! |
| å sløkkjaå sløkkje | sløkkjer |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| sløkt + іменник | sløkt + іменник | den/det sløkte + іменник | sløkte + іменник | sløkkande |
| sløkkjande | ||||
Походження
norrønt sløkkva, slekkjaЗначення та вживання
- få til å slokne (1)
Приклад
- sløkkje lyset;
- han sløkkjer lampa;
- dei har sløkt bålet;
- det var mørkt og sløkt i huset
- gjere til inkjes;ta bort
Приклад
- sløkkje alle håp
- brukt som adjektiv: utan liv og glans
Приклад
- med tomme og sløkte auge
Приклад
- sløkkje tørsten;
- sløkkje sorgene sine