Nynorskordboka
slokne
slokna
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å sloknaå slokne | sloknar | slokna | har slokna | slokn!slokna!slokne! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| slokna + іменник | slokna + іменник | den/det slokna + іменник | slokna + іменник | sloknande |
Походження
norrønt slokna, av slokkinn; jamfør sløkke (1Значення та вживання
- slutte å brenne eller lyse
Приклад
- bålet slokna;
- det sloknar i omnen;
- gatelyktene har slokna
Приклад
- stjerna slokna
- miste gløden
Приклад
- auga slokna
- i overført tyding: sovne
Приклад
- dei gjekk til sengs og slokna fort
- i overført tyding: slutte å leve;
Приклад
- ho slokna etter eit langt sjukeleie
- stanse, stogge;gå i stå
Приклад
- motoren slokna