Nynorskordboka
slenge 1
slenga
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å slengaå slenge | sleng | slong | har slunge | sleng! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| slungen + іменник | slunge + іменник | den/det slungne + іменник | slungne + іменник | slengande |
Походження
norrønt slyngja og slyngva, same opphav som slynge (2; truleg innverknad frå slengjeЗначення та вживання
- henge og svinge att og fram;henge laust, dingle
Приклад
- henge og slenge;
- glaset stod og slong i vinden
- slingre
- slenge hit og dit på det glatte føret;
- det slong i veg – det gjekk på ein måte
- drive ikring gjerandslaus;
Приклад
- gå og slenge;
- han slong innom av og til
- dukke opp, finnast
- det kunne slenge ein turist no og da;
- papira låg og slong – papira låg uryddige og spreidde