Nynorskordboka
skifte 1
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
eit skifte | skiftet | skifte | skifta |
Походження
norrønt skipti; av skifte (2Значення та вживання
- oppgjer, deling av bu (2, 1) eller anna sameige
Приклад
- jordskifte;
- takk for skiftet – takk for samværet under måltidet
- skogteig som ein person, eit arbeidslag skal hogge;jordteig som blir brukt i eitt utan oppdeling, til dømes i eit fast grødeskifte
- i eldre tid: skysstasjon;
Фіксовані вирази
- leggje under skifteskifte eit bu