Nynorskordboka
sindig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| sindig | sindig | sindige | sindige |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| sindigare | sindigast | sindigaste |
Походження
gjennom bokmål, frå dansk; av sinn (1Значення та вживання
- roleg og kontrollert;stø, traust
Приклад
- han var ein sindig kar;
- ho gjekk med sindige steg
- nøye gjennomtenkt;klok, vettig
Приклад
- ei sindig avgjerd
- brukt som etterledd i samansetningar: med slikt sinn (1, 2) som førsteleddet seier
- i ord som
- djupsindig
- lettsindig
- skarpsindig