Nynorskordboka
riddar
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein riddar | riddaren | riddarar | riddarane |
Походження
norrønt riddari; frå lågtysk, av riden ‘ri’Значення та вживання
- i antikken: krigar til hest
- i mellomalderen: medlem av den adelege krigarstanden i teneste hos konge eller fyrste
- person som går i brodden eller kjempar for noko
Приклад
- gjere seg til riddar for ei god sak
- høvisk mann;
- person som har fått ordensteikn
Приклад
- vere riddar av St. Olavs orden
- grad av ordensteikn som riddar (5) blir dekorert med
Фіксовані вирази
- slå til riddarta opp i riddarstanden