Nynorskordboka
offiser
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein offiser | offiseren | offiserar | offiserane |
Походження
gjennom fransk; frå latin , av officiumЗначення та вживання
- militært befal (1), i Noreg frå og med fenrik til og med general eller admiral
Приклад
- offiserar og meinige
- befal (2) i handelsflåten
Приклад
- offiserar og mannskap
- person med høgare stilling i ein organisasjon med militær oppbygging
Приклад
- ho er offiser i Frelsesarmeen
- kvar av dei åtte viktigaste brikkene i sjakk, det vil seie alle utanom bøndene