Nynorskordboka
befal
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit befal | befalet | befal | befala |
Вимова
befaˊlПоходження
frå lågtysk ‘påbod’Значення та вживання
- samnemning for offiserar og underoffiserar i Forsvaret
Приклад
- befal og meinige;
- møte eit befal i uniform
- samnemning for offiserar i handelsflåten
Приклад
- båten hadde norsk befal og kinesisk mannskap