Nynorskordboka
merkje, merke 3
merkja, merka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å merkaå merke | merker | merkte | har merkt | merk! |
| å merkjaå merkje | merkjer |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| merkt + іменник | merkt + іменник | den/det merkte + іменник | merkte + іменник | merkande |
| merkjande | ||||
Походження
norrønt merkja; av mark (5Значення та вживання
- setje merke på
Приклад
- merke sauer;
- løypa er merkt med raude band;
- merke opp ein stig;
- merke av på lista kven som er til stades
- som etterledd i ord som
- øyremerkje
- setje spor etter seg;prege
Приклад
- vere merkt av mange års slit
- stemple (som uheiderleg);
Приклад
- ein merkt mann
Фіксовані вирази
- merkje avgjere synleg eller tydeleg med hjelp av merke;
markere, peike ut, vise - merkje seg utskilje seg ut
- merkje seg ut frå dei andre
- merkje seginnprente seg noko;
merke seg - merkje utpeike ut, utheve, skilje ut