Nynorskordboka
merke 2
merka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å merkaå merke | merkar | merka | har merka | merk!merka!merke! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| merka + іменник | merka + іменник | den/det merka + іменник | merka + іменник | merkande |
Значення та вживання
- leggje nøye merke til, gje gaum
Приклад
- merk orda mine!
- bli var, kjenne, gå åt;
Приклад
- merke ei uvanleg lukt;
- det kan ikkje merkast på han at han er opprørt;
- det har skjedd mykje sidan sist, det vil du få merke
Фіксовані вирази
- ikkje la seg merke medikkje vise reaksjon
- merke seginnprente seg (noko), feste i minnet
- vel å merkelegg særleg merke til dette
- du kan gå ut og leike, vel å merke når du har rydda opp