Nynorskordboka
menneske
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit menneske | mennesket | menneske | menneska |
Походження
gjennom dansk, frå gammalfrisisk manniska, menneska, jamfør norrønt manneskja og mennskr ‘menneskeleg’, samanheng med mann; jamfør menneskjeЗначення та вживання
- skapning, vesen med opprett gonge, høg intelligens og evne til å tale;til skilnad frå dyr og plante
Приклад
- det moderne mennesket;
- menneske og dyr;
- Gud og menneske
- individ, person
Приклад
- eit godt menneske;
- eit vakse menneske;
- ein by med 380 000 menneske;
- det var ikkje eit menneske å sjå;
- ha noko godt i huset i tilfelle det skulle kome eit menneske
- som etterledd i ord som
- bymenneske
- friluftsmenneske
- gjennomsnittsmenneske
- ordensmenneske
- overmenneske
- stemningsmenneske
- individ med tanke på menneskelege eigenskapar;til skilnad frå maskin (1)
Приклад
- ho er da berre eit menneske
- individ med tanke på menneskeverd
Приклад
- han er da eit menneske, han òg
- i tiltale og omtale (ofte nedsetjande)
Приклад
- kom inn da, menneske!
- kva er det du gjer, menneske!
- stakkars menneske;
- eg kjenner ikkje desse menneska
Фіксовані вирази
- aldri bli menneske attetter ei ulukke: vere fysisk eller psykisk nedbroten
- nytt og betre menneskepositivt forandra;
utkvilt- kjenne seg som eit nytt og betre menneske