Nynorskordboka
kor 1
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit kor | koret | kor | kora |
Походження
norrønt kórr, gjennom mellomalderlatin; frå gresk khoros ‘kordans’Значення та вживання
- gruppe som syng ein- eller fleirstemmig;
Приклад
- syngje i kor;
- eg er med i eit blanda kor
- gruppe av bakgrunnssongarar for ein vokalist
- i pop- og jazzmusikk: improvisert spel
Приклад
- køyre kor
- flokk som seier noko samstundes
Приклад
- skrike i kor;
- dei protesterte i kor
- musikkstykke for kor (1, 1);
Приклад
- alle song med på koret
- del av kyrkja der altaret står (og der kyrkjekoret ofte held til)
Приклад
- presten står framme i koret
- i antikken: personar som laga framsyningar med song og dans;personar som medopplevde og kommenterte handlinga i eit drama med songen og dansen sin