Nynorskordboka
klemme 2
klemma
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å klemmaå klemme | klemmer | klemde | har klemt | klem! |
klemte |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
klemd + іменник | klemt + іменник | den/det klemde + іменник | klemde + іменник | klemmande |
klemt + іменник | den/det klemte + іменник | klemte + іменник |
Походження
frå lågtysk; jamfør klemre og klammeЗначення та вживання
- trykkje, presse noko hardt saman så det endrar form
Приклад
- klemme fingeren i dørsprekken;
- klemme flat;
- klemme kakene i posen;
- skoen klemmer
- gje ein klem (1);
Приклад
- kysse og klemme
- tyngje ned, vere tungt
Приклад
- noko klemmer for brystet
Фіксовані вирази
- klemme i vegsetje i gang
- klemme pådrive på, henge i
- klemme til
- setje hardt i gang, leggje i veg med stor innsats
- slå til nokon