Nynorskordboka
infinitiv
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein infinitiv | infinitiven | infinitivar | infinitivane |
Походження
av seinlatin (modus) infinitivus; av latin infinitus ‘uavgrensa’Значення та вживання
i grammatikk: form av verbet som ikkje er bøygd (3, og som uttrykkjer tydinga til verbet utan å gje tid (1, 7) eller modus (1)
Приклад
- ‘gå’, ‘kome’ og ‘syngje’ er infinitivar
Фіксовані вирази
- kløyvd infinitivmønster for infinitivsformer av verb i austnorske dialekter, der infinitivsformene endar på -a eller -e avhengig av om ordet er eit jamvektsord eller eit overvektsord
- i dialekter med kløyvd infinitiv vil ein seie ‘å sova’, men ‘å skrive’