Nynorskordboka
modus
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein modus | modusen | modi | modiane |
| modusar | modusane | ||
Походження
frå latin ‘mål, måte’Значення та вживання
- i språkvitskap: verbalkategori som uttrykkjer kva talaren meiner om det som blir sagt, om det skal tolkast som ein påstand, eit ynske eller eit påbod
Приклад
- moderne norsk har to modi, indikativ og imperativ
- om elektroniske apparat: innstilling (1), funksjon (4)
- mental tilstand
Приклад
- eg må vere i rett modus før kampen tek til