Nynorskordboka
improvisasjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein improvisasjon | improvisasjonen | improvisasjonar | improvisasjonane |
Походження
frå italiensk; jamfør improvisereЗначення та вживання
- det å framføre eit musikkstykke, dikt eller liknande utan førebuing;det å improvisere (2)
Приклад
- teaterstykket har rom for improvisasjon og innspel frå publikum
- musikkstykke, dikt eller liknande som er improvisert
Приклад
- tala var ein improvisasjon
- det å gjere noko spontant og utan førebuing
Приклад
- evne til improvisasjon er viktig i jobben