Nynorskordboka
improvisere
improvisera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å improviseraå improvisere | improviserer | improviserte | har improvisert | improviser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| improvisert + іменник | improvisert + іменник | den/det improviserte + іменник | improviserte + іменник | improviserande |
Походження
frå italiensk; av latin improvisus ‘uventa, utenkt’Значення та вживання
- arrangere i all hast;få i stand med dei hjelpemiddel ein har for handa
Приклад
- ein improvisert pressekonferanse;
- dei måtte improvisere for å få til ei løysing
- komponere, dikte eller liknande på ståande fot
Приклад
- improvisere over eit tema