Сторінка статті

Nynorskordboka

прикметник

norrønt heilagr, opphavleg av eit germansk substantiv haila ‘lykke’, jamfør norrønt heill; samanheng med heil (

som er knytt eller vigd til eller står nær guddomen;
som er føremål for religiøs vørdnad eller dyrking;
opphøgd over alt verdsleg;
guddomleg (1)
Приклад
- heilage Gud;
- Den heilage ande;
- den heilage skrifta;
- heilage bøker;
- heilage kyr;
- Olav den heilage;
- den heilage Birgitta;
- stå på heilag grunn;
- få sjå det heilage landet
verdifull, dyrebar, umisseleg
Приклад
- eit heilagt minne
urikkeleg
Приклад
- det er mi heilage overtyding
- brukt som adverb
  love noko dyrt og heilagt
rettferdig
Приклад
- i heilag vreide

det aller heilagaste
- det inste rommet i Salomos tempel i Jerusalem, der paktas ark stod
- rom med det mest verdifulle;
  bestestova, kontoret til sjefen eller liknande
  bli med inn i det aller heilagaste
halde heilag
vie til gudsdyrking;
syne audmykt framfor
halde kviledagen heilag
heilag krig
krig som blir ført av religiøse grunnar
kalifen erklærte heilag krig mot dei vantru