Nynorskordboka
rettferdig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| rettferdig | rettferdig | rettferdige | rettferdige |
Походження
norrønt réttferðugr; etter lågtysk ‘som fyller rettskrava’Значення та вживання
- i samsvar med lov eller moral;som held strengt på det som er rett;rettvis
Приклад
- ei rettferdig avgjerd;
- ein rettferdig dommar;
- rettferdig konkurranse
- som blir sett på som korrekt eller fortent;rettkomen, rimeleg
Приклад
- rettferdig fordeling av goda;
- rettferdig harme
- i religiøst mål: som oppfyller Guds bodord;
Приклад
- det finst ikkje éin som er rettferdig