Nynorskordboka
habil
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| habil | habilt | habile | habile |
Походження
gjennom fransk; frå latin habilis ‘passande, dugande’Значення та вживання
Приклад
- ein habil symjar
Приклад
- ein habil søkjar
- i jus: som stettar dei krava lova set for å kunne utføre ei viss handling med rettsleg verknad;motsett inhabil (1)