Nynorskordboka
gaffel
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein gaffel | gaffelen | gaflar | gaflane |
Походження
frå lågtysk; truleg samanheng med gap (2Значення та вживання
- reiskap med eit skaft som endar i to eller fleire spisse greiner eller tindar, brukt til å ete med eller lesse med
Приклад
- ete med kniv og gaffel;
- lesse høyet med gaffel
- som etterledd i ord som
- høygaffel
- påleggsgaffel
- innretning som liknar på gaffel (1) til å halde eller feste noko med
Приклад
- gaffelen på ein sykkel
- rundholt på seglbåt som held øvste kanten av gaffelseglet
- i sjakk: det at ein bonde trugar to av offiserane til motspelaren samstundes
Фіксовані вирази
- på gaffeleninnanfor rekkjevidd
- vi hadde sigeren på gaffelen
- skrive rekning med gaffelta grovt betalt
- advokaten har skrive rekning med gaffel