Nynorskordboka
fullmakt
іменник жіночий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ei fullmakt | fullmakta | fullmakter | fullmaktene |
Походження
frå lågtysk; etter latin plenipotentiaЗначення та вживання
- makt, mynde eller løyve frå ein person til ein annan til å handle i staden hans
Приклад
- gje nokon fullmakt til å heve pengane;
- ha fullmakt til å handle på vegner av styret
- dokument som gjev fullmakt (1)
Приклад
- vise fullmakta