Nynorskordboka
appell
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein appell | appellen | appellar | appellane |
Вимова
apelˊlПоходження
frå fransk; jamfør appellereЗначення та вживання
- sterk oppmoding;kort agitatorisk tale (1, 6)
Приклад
- politikaren heldt appell under demonstrasjonen;
- rette ein sterk appell til styresmaktene
- evne til å appellere;kraft til å påverke
Приклад
- ha stor appell
- i jus: anke (1, 2);i ord som appellfrist og appellinstans
- lett slag i golvet med foten i fekting, gymnastikk eller for å markere takta under marsjering
- i militærstell: samlingssignal;
- evne ein hund har til å lystre (1
Приклад
- hunden har god appell