Nynorskordboka
forlengje, forlenge
forlengja, forlenga
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив | 
|---|---|---|---|---|
| å forlengaå forlenge | forlenger | forlengde | har forlengt | forleng! | 
| å forlengjaå forlengje | forlengjer | 
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід  | середній рід | означена форма | множина | |
| forlengd + іменник | forlengt + іменник | den/det forlengde + іменник | forlengde + іменник | forlengande | 
| forlengjande | ||||
Походження
frå lågtysk, av for- (2; av lang (2Значення та вживання
- gjere lengre i utstrekning
Приклад
- forlengje vegen
 
 - gjere lengre i tid;gje lengre varigskap
Приклад
- forlengje ein kontrakt;
 - fristen er forlengd med to dagar
 
- brukt som adjektiv
- laget skåra i den forlengde speletida
 
 
 
Фіксовані вирази
- forlengd armperson, institusjon eller liknande som handlar på vegner av nokon andre (i ei sak eller ein situasjon)
- vere den forlengde armen til industriselskapa i lokalmiljøet;
 - dei meinte at fylkesmannen, som statens forlengde arm, måtte finne ei løysing