Nynorskordboka
fløyte 4
fløyta
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å fløytaå fløyte | fløyter | fløytte | har fløytt | fløyt! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| fløytt + іменник | fløytt + іменник | den/det fløytte + іменник | fløytte + іменник | fløytande |
Походження
norrønt fleyta ‘få til å flyte’, av fljóta ‘flyte’; kausativ til flyte (1Значення та вживання
- få til å flyte;få på flot
Приклад
- fløyte ein båt;
- fløyte garnet
- føre på vatnet, la drive
Приклад
- fløyte tømmer
- lette frå grunnen
Приклад
- fløyte ein stein
- skunde på;lette, hjelpe på
Приклад
- fløyte arbeidet
Фіксовані вирази
- fløyte seg
- flyte opp;
halde seg flytande - gå fortare
- klokka fløyter seg to minutt i døgnet