Nynorskordboka
farge 1
іменник чоловічий або жіночий
рід | однина | множина | ||
---|---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
чоловічий | ein farge | fargen | fargar | fargane |
жіночий | ei farge | farga | farger | fargene |
Походження
frå lågtyskЗначення та вживання
Приклад
- fargane raudt og blått;
- lyse og mørke fargar;
- skifte farge;
- huset er lyst på farge;
- ho hadde fått farge etter ein dag i sola
- som etterledd i ord som
- grunnfarge
- hårfarge
- raudfarge
- stoff eller oppløysning med ein viss farge (1, 1);
- som etterledd i ord som
- oljefarge
- plantefarge
- vassfarge
- type kort (1, 2) i ein kortstokk (spar, kløver, ruter eller hjarter)
Приклад
- motspelaren følgjer fargen
Приклад
- ha ein politisk farge
Фіксовані вирази
- dei norske farganefargane i det norske flagget (raudt, kvitt og blått) brukt som symbol for Noreg, særleg representert av idrettsfolk
- laget forsvarer dei norske fargane
- setje farge påfriske opp
- dansarane sette farge på kvelden
- ta farge avbli prega av
- ord og uttrykk tek farge av tid og miljø
- vise fargeopenberre kva ein står for eller er god for
- det var viktig å få dei til å vise farge