Nynorskordboka
erfare
erfara
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å erfaraå erfare | erfarer | erfarte | har erfart | erfar! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| erfart + іменник | erfart + іменник | den/det erfarte + іменник | erfarte + іменник | erfarande |
Походження
frå tysk ‘få tak i, få vite ved å fare etter’Значення та вживання
Приклад
- det skal du nok få erfare!
- journalistane erfarte at mange er redde for å stå fram
- få kjennskap til;få vite
Приклад
- etter det NTB erfarer, blir saka lagd fram i neste månad