Nynorskordboka
embete
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit embete | embetet | embete | embeta |
Походження
norrønt embætti, frå keltisk; samanheng med amtЗначення та вживання
- høgare stilling i statstenesta med utnemning i statsråd (eller frå dei øvste styremaktene i eit anna land)
Приклад
- få eit embete;
- ynskje likestilling i statlege embete
Приклад
- det var hans embete å ta seg av saka
Фіксовані вирази
- i embets medføri kraft av si stilling