Nynorskordboka
døme 2, dømme
døma, dømma
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å dømaå døme | dømer | dømde | har dømt | døm! |
| dømte | ||||
| å dømmaå dømme | dømmer | dømde | ||
| dømte |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| dømd + іменник | dømt + іменник | den/det dømde + іменник | dømde + іменник | dømande |
| dømt + іменник | den/det dømte + іменник | dømte + іменник | ||
| dømd + іменник | den/det dømde + іменник | dømde + іменник | dømmande | |
| dømt + іменник | den/det dømte + іменник | dømte + іменник | ||
Походження
norrønt dǿma; av dom (1Значення та вживання
- felle dom (1, 1) i ei rettssak
Приклад
- bli dømd for tjuveri;
- døme nokon til samfunnsstraff;
- han vart dømd til to år i fengsel;
- domaren dømer dei til døden
- brukt som substantiv
- den dømde
- peike ut vinnaren eller passe på at reglane vert følgde i ein konkurranse
Приклад
- døme i VM-sluttspelet;
- døme i ein musikkonkurranse;
- domaren dømde straffe til bortelaget
- gjere seg opp ei meining om;
Приклад
- døme ut frå eigne preferansar;
- etter alt å døme kjem dette til å gå bra;
- etter smaken å døme må dette vere solbærsaft
- setje seg til doms over;
Приклад
- døme andre strengare enn seg sjølv
- brukt som adjektiv
- ha ei dømande haldning
Фіксовані вирази
- den dømande maktadomstolane
- den dømande makta er uavhengig av den lovgjevande og den utøvande makta