Nynorskordboka
dundre 2
dundra
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å dundraå dundre | dundrar | dundra | har dundra | dundr!dundra!dundre! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| dundra + іменник | dundra + іменник | den/det dundra + іменник | dundra + іменник | dundrande |
Походження
truleg av lågtysk dunnern ‘tore’Значення та вживання
- slå, støyte eller sparke hardt utan at det lagar sterk lyd;
Приклад
- ballen dundra i mål;
- dundre hendene i puta
- lage ein buldrande lyd;
Приклад
- dundre laus på trommene;
- steinblokka dundra inn i huset;
- dundre på døra
Фіксовані вирази
- dundre lausfyre laus; ta ordet, spørje i veg
- dundre laus mot regjeringa