Nynorskordboka
lege 2, lækjar
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein lækjar | lækjaren | lækjarar | lækjarane |
| ein lege | legen | legar | legane |
Походження
jamfør gammalsvensk substantiv læki(r) og gammaldansk læke, jamfør norrønt læknir, læknari av lækna ‘lækje’; av lækjeЗначення та вживання
- brukt som etterledd i samansetningar: person med liknande utdanning og arbeid som ein lege (2, 1)