Nynorskordboka
dempe
dempa
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å dempaå dempe | dempar | dempa | har dempa | demp!dempa!dempe! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
dempa + іменник | dempa + іменник | den/det dempa + іменник | dempa + іменник | dempande |
Походження
frå lågtysk , opphavleg ‘få (eld) til å dampe, ryke (og dermed slokne)'; samanheng med dampЗначення та вживання
Фіксовані вирази
- dempe segvere mindre høgmælt;
roe seg- demp deg!
- læraren bad dei dempe seg