Nynorskordboka
alt 1
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein alt | alten | altar | altane |
Походження
gjennom italiensk, frå latin; av altus ‘høg’, opphavleg om høg mannsrøystЗначення та вживання
- djup kvinne- eller barnerøyst
- songar(inne) med alt (1, 1)
Приклад
- altar og sopranar
- djupaste kvinne- eller barnerøyst i korsats
- parti for alt (1, 1) i ein komposisjon
- brukt som førsteledd i samansetningar: instrument i same leie som ein alt (1, 1)
- i ord som
- althorn
- altsaksofon