Bokmålsordboka
deklinasjon
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
en deklinasjon | deklinasjonen | deklinasjoner | deklinasjonene |
Походження
fra latin; jamfør deklinereЗначення та вживання
- bøying eller bøyingsklasse av substantiv, adjektiv, determinativ og pronomen;jamfør konjugasjon og komparasjon
Приклад
- deklinasjon av substantiv i ulike kasus;
- et hunkjønnsord av første deklinasjon
- i astronomi: vinkelavstand et himmellegeme har til himmelekvator, målt i grader
Приклад
- sommersolverv er tidspunktet der sola når sin største nordlige deklinasjon