Bokmålsordboka
utvise
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å utvise | utviser | utviste | har utvist | utvis! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| utvist + іменник | utvist + іменник | den/det utviste + іменник | utviste + іменник | utvisende |
Значення та вживання
- nekte fortsatt adgang, vise ut
Приклад
- de ble utvist etter å ha sonet straffen – de ble nektet fortsatt oppholdstillatelse i landet;
- skolen utviste eleven i tre dager
- legge for dagen, vise
Приклад
- utvise stor forsiktighet i omgang med giftige sprøytemidler