Bokmålsordboka
undersøke
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å undersøke | undersøker | undersøkte | har undersøkt | undersøk! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| undersøkt + іменник | undersøkt + іменник | den/det undersøkte + іменник | undersøkte + іменник | undersøkende |