Bokmålsordboka
telefon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en telefon | telefonen | telefoner | telefonene |
Походження
gjennom engelsk; fra fransk av tele- og -fonЗначення та вживання
- apparat til å overføre lyd eller tale over lengre avstander
Приклад
- legge inn telefon;
- det ringer i telefonen;
- ta telefonen;
- snakke i telefon;
- felttelefon, hustelefon, mobiltelefon
- anlegg med ledningsnett og stasjoner for telefon (1), telefonanlegg
Приклад
- bygda fikk strøm og telefon samtidig
- samtale i telefon (1), telefonsamtale
Приклад
- ta en telefon til Tønsberg;
- vente på en telefon;
- det var en telefon mens du var ute – telefonoppringning