Bokmålsordboka
tann
іменник чоловічий або жіночий
| рід | однина | множина | ||
|---|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
| чоловічий | en tann | tannen | tenner | tennene |
| жіночий | ei/en tann | tanna | ||
Походження
norrønt tǫnnЗначення та вживання
- bite- og tyggeredskap som er dannet av hardt hudvev festet (til kjevene) i munnen på virveldyr
Приклад
- trekke, slå ut, felle en tann;
- hakke tenner av kulde, redsel
- (tannlignende) framspring på tannhjul, tannstang eller på eggen til et skjæreverktøy
Приклад
- tennene på en sag
Фіксовані вирази
- føle noen på tenneneundersøke en annen parts styrke, hensikter eller lignende
- lagene følte hverandre på tennene
- rustet til tennenevære svært godt rustet
- tidens tanntidens langsomme, ubønnhørlige, oppløsende kraft;
forvitring (1)- tåle tidens tann;
- huset er preget av tidens tann
- vise tennerhevde seg;
vise styrke- vise tenner i maktkampen;
- laget har begynt å vise tenner