Bokmålsordboka
storting
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et storting | stortinget | storting | stortingastortingene |
Походження
norrønt stórþing ‘alminnelig (kirke)forsamling’; av ting (2Значення та вживання
- i bestemt form entall: Norges nasjonalforsamling
Приклад
- § 49 i Grunnloven oppretter Stortinget;
- loven ble vedtatt av Stortinget
- sesjon for storting (1)
Приклад
- kongen erklærte Stortinget for åpnet;
- oppløse Stortinget;
- det 129. ordentlige storting
- bygning for storting (1)
Приклад
- trikken stopper like utenfor Stortinget