Bokmålsordboka
beundring
іменник чоловічий або жіночий
| рід | однина | множина | ||
|---|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
| чоловічий | en beundring | beundringen | beundringer | beundringene |
| жіночий | ei/en beundring | beundringa | ||
Вимова
beunˊdringЗначення та вживання
det å beundre (1);
Приклад
- bli stum av beundring;
- være fylt av beundring over noe;
- være gjenstand for beundring