Bokmålsordboka
snurpe
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å snurpe | snurper | snurpa | har snurpa | snurp! |
| snurpet | har snurpet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| snurpa + іменник | snurpa + іменник | den/det snurpa + іменник | snurpa + іменник | snurpende |
| snurpet + іменник | snurpet + іменник | den/det snurpede + іменник | snurpede + іменник | |
| den/det snurpete + іменник | snurpete + іменник | |||
Походження
beslektet med snerpe (2Значення та вживання
- snøre (2, trekke (1) sammen med tråd, snor eller lignende
Приклад
- snurpe sammen et hull i buksa;
- snurpe sammen en sekk
- trekke sammen (i rynker)
Приклад
- snurpe munnen
- fange med snurpenot
Приклад
- snurpe brisling