Bokmålsordboka
skrukke 2
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å skrukke | skrukker | skrukka | har skrukka | skrukk! |
| skrukket | har skrukket | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| skrukka + іменник | skrukka + іменник | den/det skrukka + іменник | skrukka + іменник | skrukkende |
| skrukket + іменник | skrukket + іменник | den/det skrukkede + іменник | skrukkede + іменник | |
| den/det skrukkete + іменник | skrukkete + іменник | |||
Значення та вживання
lage skrukker på;
Приклад
- skrukke pannen;
- hun har skrukket til klærne