Bokmålsordboka
måne
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
en måne | månen | måner | månene |
Походження
norrønt mániЗначення та вживання
- himmellegeme som går i bane omkring en planet;
Приклад
- jorda har én måne, mens Jupiter har tretten
- noe som minner om månen, særlig skallet flekk på hodet
Приклад
- begynnende måne;
- han har begynt å få måne
Фіксовані вирази
- mannen i månenmenneskelignende figur som en synes en kan se på måneoverflaten
- se ut som en har falt ned fra månense svært forundret ut
- tegn i sol og månetegn som tyder på at noe kommer til å hende