Bokmålsordboka
minst
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| minst | minst | minste | minste |
Походження
norrønt minnstr, superlativ av liten; jamfør mindreЗначення та вживання
- i høyeste grad liten
Приклад
- det minste rommet;
- legge merke til den minste detalj;
- de minste kommunene;
- den minste av båtene;
- det rommet som har minst sol
- brukt som substantiv:
- ikke ane det minste;
- av to onder velger en det minste
- yngst
Приклад
- de minste barna
- brukt som substantiv:
- ta seg av minsten
- brukt som adverb: i liten grad
Приклад
- de kommer når en minst venter det;
- ingen kan klage, og du minst av alle;
- alle gledet seg, ikke minst barna;
- gjøre minst mulig
- brukt som adverb: ikke mindre enn
Приклад
- minst tre år;
- det koster minst 500 kr
Фіксовані вирази
- i det minstei alle fall
- du kunne i det minste ha ringt
- i minste lagetmindre enn ønskelig;
vel liten- lokalet er i minste laget for orkesteret
- ikke det minsteikke det grann
- hun er ikke det minste overrasket