Bokmålsordboka
mark 1
іменник чоловічий або жіночий
рід | однина | множина | ||
---|---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
чоловічий | en mark | marken | marker | markene |
жіночий | ei/en mark | marka |
Походження
norrønt mǫrk ‘skog’, opprinnelig ‘grense(land)', beslektet med mark (2; jamfør marg (1 og marginЗначення та вживання
- gressgrodd område der det ikke fins hus, veier eller lignende;
Приклад
- gå tur i skog og mark
- dyrket grunn;
Приклад
- arbeide ute på markene
Приклад
- sitte på marka;
- det er tele i marka
- som etterledd i ord som
- misjonsmark
Фіксовані вирази
- føre i markenlegge fram, framføre;
argumentere- de har ført mange argumenter i marken
- i markapå selve stedet;
utendørs;
[ut|ute] i felten- gjøre studier i marka
- slå av markaovervinne
- upløyd markområde som ikke er utforsket
- på dette fagorådet er det fortsatt mye upløyd mark