Bokmålsordboka
avgjøre
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å avgjøre | avgjør | avgjorde | har avgjort | avgjør! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| avgjort + іменник | avgjort + іменник | den/det avgjorte + іменник | avgjorte + іменник | avgjørende |
Значення та вживання
- gjøre slutt på, løse en strid eller et tvilsspørsmål
Приклад
- avgjøre hvem som er sterkest;
- det avgjør saken
Приклад
- det kan vi avgjøre senere;
- det må du selv avgjøre;
- det skal hun avgjøre
- gjøre endelig vedtak i en sak
Приклад
- saken blir avgjort i statsråd
- gjøre utslaget
Приклад
- kondisjonen avgjorde kampen