Bokmålsordboka
kjetting
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en kjetting | kjettingen | kjettinger | kjettingene |
Походження
av nederlandsk ketting, av keten ‘kjede’Значення та вживання
- kraftig kjede av jern eller stål;lenke av jernringer
Приклад
- et anker med kjetting
- remse av kjetting (1) til å sette utenpå bilhjul for å gi veigrep på is eller snø
Приклад
- legge kjettinger på bilen